کتاب بینش‌های علم سیاست ۱‌ در باب ‌روش

هر یک از فصل­های کتاب حاضر به منزله­ی نوشته­هایی برای تبیین و اثبات صحت یک عقیده خاص درباره­ی شیوه­ی خواندن و تفسیر متون تاریخی عرضه شده است. بنابر استدلال اسکینر اگر قرار باشد تاریخ اندیشه را به سبکی دقیقا تاریخی بنویسیم، باید متن­های مورد بررسی خود را درون چنان بافت فکری و چارچوب گفتمانی­ای قرار دهیم که بتوانیم این نکته را دریابیم که مولفان متون در هنگام نوشتن آن­ها چه می­کرده­اند. به بیان دیگر تاکید نویسنده بر این است که متن­ها جنبه­ی اجرایی یا کرداری دارند و لازم است که به صورت بینامتنی به بررسی آن­ها پرداخت. نویسنده تلاش کرده است از شیوه­های متداول پژوهش تاریخی استفاده کند تا به مفهوم­های مورد نظر آن اندیشمندان پی ببرد، به تمایزات­شان توجه کند، اعتقادات­شان را بازیابد و، تا جایی که ممکن است، از راهی که امور می­پیمایند سر درآورد. کوئنتین اسکینر با اذعان به این­که در طی سفر به هزارتوی اندیشه­ها نظریه­های رقیب در برابر هم صف­آرایی می­کنند، پرسش از چگونگی نحوه­ی سازگار ساختن این چشم­انداز متباین را هنوز هم مسئله­ای اساسی در اندیشه­ی سیاسی عصر حاضر می­داند. نویسنده امیدوار است با کندوکاو در تاریخچه­ی نظریه­های رقیب، بتواند-غیراز علاقه­ی تاریخی-سهمی هم در این منازعه­های رایج داشته باشد.