کتاب اتحادیه کارگری و خودکامگی در ایران

پیدایش و نحوه نقش آفرینی اتحادیه های کارگری سنجه مناسبی است برای پژوهش درباره وضعیت توسعه سیاسی جامعه. همچنان که هر زمان ساحت اجتماعی ایران توأم با آزادی های سیاسی بوده است، اولین نهادهایی که سر برآورده اند اتحادیه های کارگری بوده اند؛ از دیگر سو، با حاکم شدن دوباره اختناق، اتحادیه های کارگری به اولین هدف سرکوبگران تبدیل می شوند. حبیب لاجوردی در این اثر دورانی بس حیاتی در تاریخ سیاسی ایران را از منظر پیدایی و سرکوبی جنبش کارگری روایت می کند، دورانی که با انقلاب مشروطه آغاز می شود و نهایتا به انقلاب 57 می انجامد. او با تحلیل فرازها و فرودهای این جنبش نشان می دهد که تحول اجتماعی حقیقی مستلزم امکان سیاست ورزی آزادانه است و نه حاصل خودکامگی مبتنی بر لوازم اقتصادی.