کتاب نقد عقل محض

کتاب نقد عقل محض

شناسه محصول: K-210860

۸,۵۰۰,۰۰۰ ریال ۷,۶۵۰,۰۰۰ ریال

موجود در انبار

با عضویت در سایت می‌توانید از آخرین اخبار، محصولات تازه و جشنواره‌های تخفیفی باخبر شوید!

ارسال کالا
ارسال فوری | ارسال رایگان:

تحویل به پیک کمتر از دو ساعت پس از ثبت سفارش | ارسال رایگان با پست پیشتاز برای خریدهای بالای ۱ میلیون تومان

معرفی کتاب نقد عقل محض

مروری بر کتاب نقد عقل محض اثر ماندگار ایمانوئل کانت

“نقد عقل محض”، پژوهشی بنیادین در باب ماهیت و گستره عقل بشری در نسبت با متافیزیک و معرفت‌شناسی، اثر ایمانوئل کانت (۱۷۲۴-۱۸۰۴)، فیلسوف آلمانی عصر روشنگری است. نقد عقل محض، اولین اثر از سه‌گانه موسوم به “آثار انتقادی” کانت است – دو اثر دیگر عبارتند از نقد عقل عملی در باب اخلاق، و نقد قوه حکم در باب زیبایی‌شناسی – که در مجموع انقلابی ماندگار در اندیشه فلسفی پدید آوردند.

کانت، به دلیل بازتعریف ماهیت و روش‌شناسی فلسفه در این آثار، به طور گسترده به عنوان بزرگترین فیلسوف دوران مدرن (قرن هفدهم تا نوزدهم) و از جمله بزرگترین فیلسوفان همه اعصار شناخته می‌شود.

“نقد عقل محض” حاصل حدود ده سال تفکر و تامل کانت بود. با این حال، کانت چاپ نخست را با اکراه و پس از تعویق‌های بسیار منتشر کرد؛ اگرچه به درستی آموزه‌های آن یقین داشت، اما در باب شرح و بسط آن مردد و دودل بود. تردیدهای او به حق بود، و کانت از سوء تعبیر مفسران و منتقدان اثر شکایت داشت.

کانت اولین فیلسوف بزرگ مدرن بود که تمام وقت و تلاش خود را به عنوان استاد دانشگاه در این رشته صرف کرد. مقررات ایجاب می‌کرد که در همه سخنرانی‌ها از مجموعه‌ای خاص از کتاب‌ها استفاده شود، و در نتیجه تمام آموزش‌های کانت در فلسفه بر اساس کتاب‌های درسی مانند آثار فیلسوفان عقل‌گرای آلمانی، کریستین ولف و الکساندر گوتلیب باومگارتن، بود که مملو از اصطلاحات فنی، تقسیم‌بندی‌های مصنوعی و شماتیک، و ادعاهای بزرگ در باب کمال بودند. کانت، با پیروی از الگوی آنها، چارچوبی بسیار مصنوعی، صلب و به هیچ وجه روشن‌کننده برای هر سه نقد خود ارائه کرد.

کانت در نقد عقل محض چه می‌گوید؟

ساده‌ترین راه برای توصیف محتوای نقد عقل محض این است که بگوییم رساله‌ای در باب متافیزیک است: این کتاب در پی آن است که عدم امکان نوعی از متافیزیک را نشان دهد و پایه‌های متافیزیک دیگری را بنا نهد. متافیزیک فیلسوف آلمانی، گوتفرید ویلهلم لایب‌نیتس، که هدف حمله کانت است، به دلیل این فرض که ذهن انسان می‌تواند صرفاً با تفکر محض به حقایقی درباره موجوداتی دست یابد که ذاتاً هرگز نمی‌توانند موضوع تجربه باشند، مانند خدا، آزادی و جاودانگی، مورد انتقاد قرار می‌گیرد. با این حال، کانت معتقد بود که ذهن چنین قدرتی ندارد و بنابراین متافیزیک عقل‌گرا چیزی جز یک توهم نیست.

از نظر کانت، مسئله متافیزیک، همانند هر علم دیگری، این است که توضیح دهد چگونه، از یک سو، اصول آن می‌تواند ضروری و جهان‌شمول باشد (که شرط هر دانش علمی است) و در عین حال، از سوی دیگر، شامل شناخت واقعیت نیز باشد و بدین ترتیب امکان دستیابی به دانش بیشتر از آنچه را که به طور تحلیلی در دانش موجود محققان وجود دارد – یعنی دانش بیشتر از آنچه که به طور ضمنی در معنای خود اصول نهفته است – فراهم کند.

کانت معتقد بود که برای برآوردن این دو شرط، دانش باید بر پایه قضاوت‌های پیشینی استوار باشد، زیرا تنها به این دلیل که آنها از تصادفات تجربه جدا هستند، می‌توانند ضروری و در عین حال ترکیبی باشند – یعنی به گونه‌ای که محمول چیزی بیش از آنچه به طور تحلیلی در موضوع وجود دارد را در بر گیرد. به عنوان مثال، گزاره “همه اجسام دارای امتداد هستند” ترکیبی نیست بلکه تحلیلی است، زیرا مفهوم امتداد در مفهوم خود جسم وجود دارد، در حالی که گزاره “همه اجسام سنگین هستند” ترکیبی است، زیرا وزن، علاوه بر مفهوم جسم، روابط تجربی اجسام با یکدیگر را نیز پیش‌فرض می‌گیرد. از این رو، مسئله اساسی، به فرمول‌بندی کانت، تعیین این است که “قضاوت‌های ترکیبی پیشینی چگونه [یعنی تحت چه شرایطی] ممکن هستند؟”

کانت با افتخار اظهار داشت که با “نقد عقل محض”، انقلابی کوپرنیکی در فلسفه انجام داده است. همانطور که نیکلاس کوپرنیک، بنیانگذار نجوم مدرن، حرکات ظاهری ستارگان را با نسبت دادن آنها به حرکت ناظران توضیح داده بود، کانت نیز کاربرد اصول پیشینی ذهن را در اشیاء با نشان دادن این که اشیاء با ذهن مطابقت دارند، تبیین کرد: در شناخت، این ذهن نیست که با اشیاء مطابقت پیدا می‌کند، بلکه اشیاء هستند که با ذهن مطابقت پیدا می‌کنند.

ناشر:
مؤلف:
مترجم:
اندازه کتاب:
نوع جلد: