کتاب فیلسوفی انسان ها را بررسی می کند

انسان و تکامل اخلاقی

چه می‌شود خود را برتر از دیگر حیوانات می‌پنداریم؟ آیا حق داریم این‌گونه فکر کنیم؟ در کتاب فیلسوفی انسان ها را بررسی می کند، مایکل روس به بررسی این سوالات از چشم‌انداز دین، علم و فلسفه اقدام کرده است. برخی افراد باور دارند که جهان موجودی حیاتمند است و انسان‌ها والاترین بخش آن، ارزش طبیعی دارند (این دیدگاه به ویژه برای افراد مذهبی جذاب است). برخی دیگر بر اندیشه‌اند که جهان ماشینی است و لذا ما مسئولیت داریم که حُکم‌های ارزشی خود (از جمله قضاوت‌ها در مورد خودمان) را پاس بداریم.

روس، تحلیلی قانع‌کننده از این دو دیدگاه رقیب و مجادله‌ی قدیمی میان آن‌ها ارائه می‌دهد. در بحثی بسیط و خواندنی، او از داروینیسم و اگزیستانسیالیسم بهره می‌گیرد تا چنین استدلال کند که تنها، دیدگاهِ جهان به مثابه‌ی یک ماشین، انسانیت ما را محترم می‌شمارد. در ادامه به بررسی و ارائه خلاصه کتاب فیلسوفی انسان ها را بررسی می کند، خواهیم پرداخت.

کتاب فیلسوفی انسان ها را بررسی می کند چه می‌گوید؟

روس در این کتاب به دنبال پاسخ به این سوال اساسی است که آیا انسان‌ها موجوداتی خاص هستند؟ او استدلال می‌کند که پاسخ این سوال باید از جانب علم، به‌ویژه از زیست‌شناسی تکاملی، بیاید. علاوه بر این، بحث او به سوالات اخلاقی مانند اینکه چه باید بکنیم و چرا باید آن را انجام دهیم، منجر می‌شود. باز هم، زیست‌شناسی تکاملی مهم‌ترین بینش‌ها را فراهم می‌کند.

یکی از نکات مهم کتاب فیلسوفی انسان ها را بررسی می کند، تمایز میان دیدگاه‌های مذهبی، سکولار و خلقت‌گرایانه در مورد طبیعت انسان است. روس با اشاره به سارتر، نمونه‌ای از خلقت‌گرایان کوچک (c) را معرفی می‌کند که معتقدند انسان‌ها خود را خلق می‌کنند و هیچ طبیعت انسانی از پیش تعیین‌شده‌ای وجود ندارد. این دیدگاه با رویکرد ترانس‌اومانیستی همخوانی دارد که بر توانایی انسان در بهبود و تغییر ماهیت خود تأکید می‌کند.

یکی دیگر از سوالات بنیادینی که روس مطرح می‌کند این است که آیا اخلاقیات ما واقعاً مستقل از تاریخ تکاملی ماست یا اینکه کاملاً تحت تأثیر آن قرار دارد؟ او با بررسی دیدگاه‌های مختلف، از جمله دیدگاه‌های طبیعت‌گرایانه و فراتجربی، تلاش می‌کند تا پاسخی قانع‌کننده به این سوال ارائه دهد. روس استدلال می‌کند که هرچند اخلاقیات ما از تاریخ تکاملی ما تأثیر می‌پذیرند، اما این به معنای نفی استقلال اخلاقی انسان نیست.