کتاب فتح تل آویو در امجدیه

نثر شاعرانه در مستطیل سبز

احمدآبادی از زبان گزارشی تحلیلی بهره می‌گیرد؛ زبانی که هم به دقت مستند وفادار است و هم بار احساسی خود را دارد. نثر او روان، پرانرژی و گاه شاعرانه است. در جاهایی توصیف‌های او از فضای ورزشگاه چنان زنده‌اند که خواننده صدای همهمه‌ی تماشاگران را می‌شنود. کتاب از دیالوگ‌های طولانی یا بازسازی تخیلی پرهیز کرده و بر بازسازی مستند رویدادها تکیه دارد. در عین حال، نویسنده با نگاهی انتقادی و تحلیلگر، فراتر از روایت صرف می‌رود و از دل جزئیات، معنا استخراج می‌کند.

ورزش، ابزار حافظه و وحدت

درون‌مایه‌ی اصلی کتاب فتح تل آویو در امجدیه، پیوند ورزش و سیاست است. نویسنده می‌کوشد نشان دهد چگونه یک رویداد ورزشی در لایه‌های زیرین خود حامل پیام‌های هویتی، ملی و حتی ایدئولوژیک است.
موضوعاتی چون وحدت ملی، حافظه‌ی جمعی، تأثیر رسانه بر احساسات عمومی، و مفهوم پیروزی در بستر سیاسی در لایه‌های زیرین متن جریان دارند. احمدآبادی از خلال یک مسابقه‌ی فوتبال، تاریخ معاصر ایران را بازخوانی می‌کند؛ تاریخی که در آن ورزش بیش از آن‌که میدان رقابت باشد، عرصه‌ی بازتاب آرزوهای اجتماعی است.

این کتاب مناسب چه کسانی است؟

کتاب فتح تل آویو در امجدیه برای همه‌ی کسانی مناسب است که فراتر از جنبه‌ی سرگرم‌کننده‌ی فوتبال، به ریشه‌ها و پیامدهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن علاقه دارند. این اثر می‌تواند برای علاقه‌مندان تاریخ ورزش ایران، پژوهشگران علوم اجتماعی، روزنامه‌نگاران حوزه‌ی فرهنگ و سیاست و خوانندگانی که می‌خواهند از زاویه‌ای تازه به تاریخ معاصر بنگرند جذاب باشد. احمدآبادی با ترکیب روایت مستند و تحلیل اجتماعی، متنی نوشته که هم خواننده‌ی عام را سرگرم می‌کند و هم خواننده‌ی متخصص را به فکر وامی‌دارد؛ بنابراین، این کتاب پلی است میان هواداران فوتبال و دوستداران تاریخ و جامعه‌شناسی.