کتاب زنی که پیر نمی شد

کتاب زنی که پیر نمی شد

شناسه محصول: K-219182

۲,۳۰۰,۰۰۰ ریال ۲,۰۷۰,۰۰۰ ریال

در انبار موجود نمی باشد

معرفی کتاب زنی که پیر نمی شد نوشته گرگوآر دولاکور

آیا جاودانگی واقعا خوشبختی است؟

جهان ما شیفته جوانی است. پوستِ صاف، چشمانِ بی‌چین و چروک، و انرژیِ پایان‌ناپذیر، آرمان‌هایی هستند که میلیاردها دلار صرفِ رسیدن به آن‌ها می‌شود. اما اگر این آرزوی ابدی، ناگهان محقق شود، آیا واقعاً خوشبختیِ جاودان به ارمغان می‌آورد؟ گرگوآر دولاکور، نویسنده فرانسوی، در کتاب زنی که پیر نمی شد، این سؤال بنیادین را دستمایه قرار داده و تصویری تلخ و شیرین از بار سنگین جاودانگی در دنیایی فانی ارائه می‌دهد.

مشخصات کلی کتاب

  • عنوان اصلی: La Femme qui ne vieillissait pas
  • نویسنده: گرگوآر دولاکور (Grégoire Delacourt)
  • مترجم: آمنه کرمی
  • ناشر : نشر خوب
  • سال انتشار : ۱۴۰۴
  • ژانر: رئالیسم جادویی ، ادبیات معاصر با نشانه‌های خیال‌پردازی ظریف

داستان کتاب زنی که پیر نمی شد، سرگذشت دختری به نام بتی را روایت می‌کند که در آستانه ورود به دهه پنجم زندگی خود، با پدیده‌ای خارق‌العاده روبه‌رو می‌شود: او دیگر پیر نمی‌شود. در حالی که آینه هر روز چهره‌ای ثابت و جوان را به او بازمی‌گرداند، اطرافیانش، شوهرش، و حتی فرزندانش، مسیر طبیعی زندگی را طی کرده و هر روز، نشانی از گذر زمان بر پیکرشان می‌نشیند.

دولاکور در کتاب زنی که پیر نمی شد هوشمندانه از تمرکز بر جزئیات علمی این معجزه پرهیز می‌کند و تمام توجه خود را به پیامدهای روانی و اجتماعی این وضعیت معطوف می‌سازد. زندگیِ ابدیِ بتی، به‌جای هدیه‌ای آسمانی، به یک بار تنهایی بدل می‌شود؛ چرا که در گذر زمان، فاصله‌اش با جهانِ در حالِ تغییر، هر لحظه بیشتر می‌شود. این کتاب، بیش از آنکه داستانِ یک پدیده باشد، شرحِ حالِ زنی است که در تقابل با زمان، هویت خود را می‌جوید.

واکاوی شخصیت و سبک نگارش دولاکور

بتی تنها شخصیت محوری کتاب زنی که پیر نمی شد است، اما در پس او سایه‌هایی از آدم‌های پیرامونش همسر و دوستان او ظاهر می‌شوند. بتی در ابتدا زنی عادی است، با امیدها، ترس‌ها، آرزوها؛ اما وقتی پیری سراغش نمی‌آید، شروع به جدا شدن تدریجی از جمع و محیط پیرامونش می‌کند. انگیزه‌اش شاید خودخواهی نباشد، بلکه ترس از بی‌معنایی، ترس از فراموش شدن، نیاز به باقی ماندن در زمان است.

نقاط ضعف او در تحمل تنهایی و احساس گسیختگی است. نقاط قوتش در پایداری و تحمل فشارِ متفاوت بودن. تحول او نه تبدیل به یک موجود برتر، بلکه یک زن عادی است که می‌فهمد تفاوتش چگونه زندگی‌اش را جدا می‌کند. شخصیت‌های فرعی بیشتر به عنوان آینه‌هایی برای بتی‌اند: آن‌ها به ما اجازه می‌دهند تغییرات گذر زمان را ببینیم، در حالی که او ثابت می‌ماند.

کتاب زنی که پیر نمی شد زبانی ساده و در عین حال بیانی تأملی دارد. او از توصیفات ملموس و جزئیات روزمره استفاده می‌کند تا مخاطب را به درون داستان بکشد. دیالوگ‌ها اغلب کوتاه‌اند و نافذ. نویسنده خیلی به بینش عمیق روان‌شناختی نمی‌پردازد، اما با گزاره‌هایی کوتاه و حکم‌آمیز، بار معنایی را به خواننده منتقل می‌کند.

گاهی زبان به حدی ساده می‌شود که خواننده گمان می‌کند در خاطره‌ای روزنامه‌وار غرق شده است؛ و ناگهان با جمله‌ای تأملی یا شعری، فضا می‌شکند و خواننده به درون خود می‌رود.

عکس گرگوآر دولارکور نویسنده کتاب زنی که پیر نمی شد

معرفی کوتاه نویسنده

گرگوآر دولاکور نویسنده و رمان‌نویس معاصر فرانسوی است که در سال ۱۹۶۰ در والنسین به دنیا آمد. او پیش از آنکه وارد دنیای ادبیات شود، سال‌ها در حوزه تبلیغات فعالیت می‌کرد و همین تجربه، بعدها در شکل‌گیری نثر ساده، مؤثر و مردم‌پسند آثارش تأثیر زیادی گذاشت.

نخستین رمانش، L’Écrivain de la famille (نویسنده خانواده)، در سال ۲۰۱۱ منتشر شد و جایزه‌های ادبی متعددی برایش به ارمغان آورد، اما با رمان پرفروش La Liste de mes envies (فهرست چیزهایی که دلم می‌خواهد) در سال ۲۰۱۲ بود که به شهرت بین‌المللی رسید. دولاکور در آثارش به کاوش در احساسات انسانی، تنهایی، آرزوها و زخم‌های درونی انسان معاصر می‌پردازد و نثری شاعرانه و در عین حال صمیمی دارد. کتاب زنی که پیر نمی شد نیز از همین جنس است؛ داستانی تمثیلی درباره گذر زمان، زیبایی و معنای انسان بودن در جهانی که مدام تغییر می‌کند.

ناشر:
مؤلف:
مترجم:
اندازه کتاب:
نوع جلد: