کتاب آخرین گرگ

اعترافات یک شکست‌خورده‌ی روان‌رنجور

کتاب آخرین گرگ یک نوولای نسبتاً کوتاه است که تماماً در قالب یک تک‌جمله عظیم و نفس‌گیر روایت می‌شود. داستان درباره‌ی یک پروفسور آلمانی در حوزه‌ی فلسفه است که پس از سال‌ها زندگی در سراشیبی و بیهودگی، در یک کافه‌ی غم‌زده‌ی برلین، ماجرای سفرش به منطقه‌ی دورافتاده‌ای در اِکسترمادورای اسپانیا را برای یک بارمن بی‌حوصله‌ی مجار تعریف می‌کند.

او به اشتباه (به‌جای فرد دیگری) توسط یک بنیاد دعوت شده تا درباره‌ی آخرین گرگ این منطقه مقاله‌ای بنویسد؛ گرگی که ظاهراً سال‌هاست منقرض شده است. این مأموریت اشتباه، او را به سفری درونی و بیرونی می‌کشاند، سفری که در آن به جستجوی حقیقت، انقراض و ماهیت خودِ داستان‌سرایی می‌پردازد. این سرگردانی و تلاش برای یافتن آخرین گرگ، مرثیه‌ای است برای پایانی که شاید هرگز اتفاق نیفتاده، یا مدت‌ها پیش در سکوت رخ داده است.

استاد فلسفه در مسیر گمگشتگی

قهرمان اصلی کتاب آخرین گرگ، یک استاد فلسفه‌ی شکست‌خورده است که در اوج انفعال و بیزاری از جهان، خود را به اسپانیا می‌رساند. او نمونه‌ای تمام‌عیار از قهرمانان کراسناهورکایی است: عصبی، وسواسی و روان‌رنجور. انگیزه او نه یافتن گرگ، بلکه گریز از سقوط از اوج کرسی آکادمیک به اعماق کسالت بی‌نام و نشان است. او خود را در دامی از بیهودگی می‌بیند و با تعریف کردن داستانش، تلاشی ناامیدانه برای معنابخشی به این بیهودگی می‌کند.

 بارمن مجار که مخاطب اصلی استاد است و کوچکترین علاقه‌ای به داستان ندارد، به‌عنوان نقش کمدی متقابل و آینه‌ای برای بی‌تفاوتی جهان به رنج راوی عمل می‌کند.