کتاب گوگرد

جهان از منظر سگی نامیرا!

کتاب گوگرد نوشته عطیه عطار زاده، تازه‌ترین اثر از نویسنده توانای ادبیات معاصر ایران است که با روایتی منحصربه‌فرد، خوانندگان را به دنیای  تهران قرن دوازدهم هجری می‌برد. عطیه عطار زاده که پیش از این با رمان‌های تحسین‌شده‌ای چون راهنمای مردن با گیاهان دارویی و من، شماره سه جایگاه خود را در ادبیات ایران تثبیت کرده است، در کتاب گوگرد داستانی را از زبان یک سگ جاودانه به تصویر می‌کشد.

خلاصه داستان گوگرد: جهان چگونه است وقتی سگی نامیرا باشی؟

کتاب گوگرد روایتی منحصربه‌فرد را از زبان یک سگ جاودانه ارائه می‌دهد که در یک داروخانه در تهران در اواخر قرن دوازدهم هجری زندگی می‌کند. انتخاب یک حیوان، آن هم یک سگ جاودانه، به عنوان راوی، نشان از رویکردی غیرمتعارف در داستان‌سرایی دارد و امکان ارائه دیدگاه‌های نمادین و متفاوت درباره زندگی انسان را فراهم می‌کند.   

در لابه‌لای روایت، راوی به مشاهدات خود درباره دنیای حسی، به ویژه بوهای مرتبط با احساسات انسانی می‌پردازد. برای مثال، حسرت را به بوی بادام تلخ، شادی را به عطر عسل تشبیه می‌کند و معتقد است که عشق، به طرز شگفت‌انگیزی، هیچ بویی ندارد. این استفاده از جزئیات حسی و تشبیهات استعاری، عمق شاعرانه‌ای به روایت می‌بخشد و به بررسی مفاهیم انتزاعی از طریق تجربه‌های ملموس می‌پردازد. بی‌بو بودن عشق نیز می‌تواند تفاسیر گوناگونی داشته باشد، شاید نشان‌دهنده ماهیت ناملموس، جهان‌شمول یا همیشگی آن باشد.