وابی‌سابی مفهومی در زیبایی‌شناسیِ سنتیِ ژاپنی است؛ جهانýبینی‌ای بر پایه‌ی اعتقاد به ناپایداری و زودگذریِ جهان و پذیرش نقص‌ها. این نوع تفکرِ زیبایی‌شناختی به‌عنوان یک نوع زیباییِ «ناپایدار، ناتمام» توصیف می‌شود.
«وابی» به معنای «ستایش و زیبا دیدن اندوه، فقر و سادگی»، و «سابی» به معنای «ستایش و زیبادیدن پیری، کهنگی، تنهایی و دلتنگی» است. این دو اصطلاح اغلب در کنار یکدیگر و به‌صورت یک واژه به کار می‌روند.
وابیýسابی سه واقعیت ساده را عنوان میýکند: هیچýچیز دوام نمی‌آورد، هیچýچیز تمام نشده است، و هیچýچیز کامل نیست.
فلسفهýی وابیýسابی به ما میگوید زیبایی آن چیزهای قراردادی که ما فکر می کنیم نیست. مخصوصا که در دنیای معاصر میل به این داریم که همه چیز را کامل انجام بدهیم. اما این سنت ژاپنی به ما میگوید که همه چیز ناقص است و زیبایی اتفاقا در نقص و کهنگی و عدم تقارن است.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.