کتاب ایران روم و قدرت های منطقه ای

برخورد امپراتوری‌ها!

ایران روم و قدرت های منطقه ای: امپراتوری‌ها در تصادم

Empires in Collision in Late Antiquity

کتاب ایران روم و قدرت های منطقه ای اثر گلن وارن باورساک، یک اثر جامع و عمیق در زمینه تاریخ‌نگاری برخورد امپراتوری‌های روم شرقی و ساسانیان در دوران باستان پسین است. باورساک، یکی از برجسته‌ترین تاریخ‌نگاران معاصر، در این کتاب به تحلیل و بررسی تحولات و جنگ‌های بین این دو امپراتوری بزرگ در سده‌های ششم و هفتم میلادی پرداخته و با استفاده از داده‌های تاریخی، اپیگرافی و باستان‌شناسی، به تبیین رابطه پیچیده و تأثیرات این برخوردها بر تاریخ منطقه پرداخته است.

بررسی بیشتر کتاب ایران روم و قدرت های منطقه ای

کتاب ایران روم و قدرت های منطقه ای مجموعه‌ای از سه سخنرانی است که گلن وارن باورساک در سال ۲۰۱۱ در اورشلیم ارائه داد. همانطور که از عنوان کتاب پیداست، این سخنرانی‌ها به برخی از لحظات تاریخی می‌پردازند که شکل‌دهنده‌ی روند برخوردهای ویرانگر امپراتوری‌های روم شرقی و ایران ساسانی در اوایل قرن هفتم میلادی بودند؛

برخوردهایی که زمینه‌ساز فتوحات مسلمانان عرب در شام، بین‌النهرین و ایران در دهه‌های ۶۳۰ و ۶۴۰ میلادی شدند. این مجموعه، که به‌افتخار مِنهِم استرن، پژوهشگر برجسته در این حوزه، تدوین شده، به‌نوعی یادبودی است از دو چهره علمی که سهمی بی‌نظیر در پژوهش‌های مربوط به دنیای چندفرهنگی امپراتوری روم و اطراف آن دارند.

باورساک، همان‌طور که آلبرت بامگارتن در پیش‌گفتار خود اشاره می‌کند، سال‌هاست که موفق به دستیابی به دستاوردی شگرف در هم‌ترازی و هماهنگ‌سازی حوزه‌های مختلف علمی شده است. پژوهش‌های بوئرساوک توانسته‌اند به‌طور مؤثری ارتباطات میان جوامع باستانی که اغلب به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار می‌گرفتند را مورد توجه قرار دهند.

آثار او، از جمله کتاب‌های آگوستوس و دنیای یونانی (1965)، هلنیسم در دوران دیرینه (1990)، فیکشن به‌عنوان تاریخ (1994) و موزاییک‌ها به‌عنوان تاریخ (2006) به‌خوبی نشان‌دهنده‌ی تخصص او در ادغام شگفت‌انگیز منابع مادی و تکنیکی از حوزه‌های مختلف علمی هستند. علاوه بر این، بوئرساوک به‌عنوان پلی دیپلماتیک در میان محققان این حوزه‌ها نیز شناخته می‌شود.

برای همین، پژوهش‌های او در زمینه شناخت دنیای باستانی، در نوع خود بی‌نظیر است. در حالی که بوئرساوک به تحلیل برخوردهای امپراتوری‌ها پرداخته، تعداد کمی از محققان توانسته‌اند همچون او هم‌زیستی و هماهنگی میان این حوزه‌های علمی که بسیاری از آن‌ها پراکنده و حتی متخاصم هستند را ایجاد کنند.