کتاب اتاق عقبی

تقی مدرسی: از تهران تا بالتیمور

تقی مدرسی

در کوچه پس کوچه‌های خیابان عین الدوله تهران، در خانواده‌ای آمیخته با فرهنگ و ادب، سیدمحمدتقی مدرسی چشم به جهان گشود. او که نوه‌ی سید محمد طباطبایی، از رهبران جنبش مشروطه بود، از همان کودکی با فضای سیاسی و اجتماعی ایران آشنا شد.

مدرسی پس از پایان دوران دبیرستان، قدم به دنیای پزشکی گذاشت و همزمان با تحصیل، در بانک ملی تهران نیز مشغول به کار شد. اما اشتیاق او به ادبیات باعث شد تا در کنار مطالعات پزشکی، به نگارش نیز بپردازد. حاصل این اشتیاق، رمان “یکلیا و تنهایی او” بود که با استقبال گسترده‌ی منتقدان و خوانندگان روبرو شد و مدرسی را به عنوان چهره‌ای نو در عرصه‌ی ادبیات ایران معرفی کرد.

اما مدرسی به مرزهای ایران بسنده نکرد و برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت. او در آنجا در رشته‌ی روانپزشکی نوزادان و کودکان فارغ‌التحصیل شد و به عنوان یک روانپزشک متخصص به فعالیت پرداخت. در کنار فعالیت‌های پزشکی، مدرسی از عشق به ادبیات نیز غافل نشد و آثار دیگری چون “شریفجان شریفجان” و “کتاب آدم‌های غایب” را به جهان ادبیات ارائه کرد.

تقی مدرسی با ترکیب هنرمندانه‌ی ادبیات و روانپزشکی، در آثارش به ژرفای روح و روان انسان می‌پردازد و با نگاهی تیزبین و زبانی شیوا، خواننده را به دنیایی پر از رمز و راز و معنا می‌برد. او با آثار ماندگارش، نه تنها در قلب ادبیات ایران، بلکه در تاریخ روانپزشکی نیز جایگاهی ویژه دارد.