معرفی زندگی و آثار مصطفی مستور

مصطفی مستور، نویسنده، مترجم و پژوهشگری است که در سال ۱۳۴۳ در اهواز دیده به جهان گشود، وی در سال ۱۳۶۷ در رشته مهندسی عمران از دانشگاه شهید چمران اهواز فارغ‌التحصیل شد و دوره کارشناسی ارشد را در رشته زبان و ادبیات فارسی، در همان دانشگاه گذراند.

مصطفی مستور، نویسندگی را به طور حرفه ای از سال ۱۳۷۷ با نوشتن مجموعه داستان عشق روی پیاده رو آغاز کرد، این مجموعه شامل دوازده داستان کوتاه بود.

مصطفی مستور پس از آن در سال ۱۳۷۹ رمان روی ماه خداوند را ببوس را نوشت و از آن پس به عنوان نویسنده‌ای صاحب سبک، جدی و دغدغه مند، مطرح و پرآوازه گردید. از دیگر آثار وی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• چند روایت معتبر ( مصطفی مستور – مجموعه داستان ۱۳۸۲)

   

  

• استخوان خوک و دست های جذامی ( مصطفی مستور – رمان ۱۳۸۳)

   

  

• حکایت عشقی بی قاف، بی شین، بی نقطه ( مصطفی مستور – مجموعه داستان ۱۳۸۴)

   

  

• من دانای کل هستم ( مصطفی مستور – مجموعه داستان ۱۳۸۷)

   

  

• من گنجشک نیستم (مصطفی مستور – رمان۱۳۸۷)

   

  

• تهران در بعد از ظهر( مصطفی مستور – مجموعه داستان۱۳۸۹)

   

  

• سه گزارش کوتاه درباره نوید و نگار ( مصطفی مستور – رمان ۱۳۹۰)

   

  

• رساله ای درباره نادر فارابی ( مصطفی مستور – ‌رمان ۱۳۹۴)

   

  

• بهترین شکل ممکن ( مصطفی مستور – مجموعه داستان ۱۳۹۵)

   

  

• زیر نور کم ( مصطفی مستور – مجموعه آثار ۱۳۹۶)

   

  

• عشق و چیزهای دیگر ( مصطفی مستور – رمان ۱۳۹۶)

   

  

• معسومیت ( مصطفی مستور – رمان ۱۳۹۸)

   

  

مصطفی مستور، عالوه بر آثار داستانی ذکر شده، در زمینه‌های ترجمه، نمایشنامه و پژوهش نیز کتاب‌هایی به رشته‌ی تحریر در آورده است که از مهم‌ترین آنها، می‌توان به نمایشنامه‌های:

• دویدن در میدان تاریک مین ( مصطفی مستور – ۱۳۸۵)

   

  

• پیاده روی روی ماه ( مصطفی مستور – ۱۳۹۷)

   

  

• فرضیه زمین مسطح ( مصطفی مستور- ۱۴۰۱)

   

  

مصطفی مستور سه مجموعه شعر با نام‌های :

• و دست‌هایت بوی نور می‌دهند ( مصطفی مستور- ۱۳۹۰)

   

• گربه همسایه ( مصطفی مستور- ۱۳۹۵)

   

• خون مباح کلمات ( مصطفی مستور- ۱۴۰۱)

   

  

و چندین پژوهش و آثار ترجمه نیز در فعالیت‌های خود دارد.

از جوایزی که تاکنون به این نویسنده اختصاص داده شده می‌توان به جوایز زیر اشاره داشت:

• برگزیده بهترین رمان سال‌های ۷۹ و ۸۰ جشنواره قلم زرین برای رمان روی ماه خداوند را ببوس

   

• برگزیده بهترین رمان سال ۱۳۸۲ جایزه ادبی اصفهان برای رمان استخوان خوک و دست‌های جذامی

   

• برندهٔ لوح تقدیر از نخستین مسابقه داستان‌نویسی صادق هدایت

   

مصطفی مستور :‌ روی ماه خداوند را ببوس

رمان، داستان کوتاه و به طور کلی هر قالب نوشتاری برای مصطفی مستور، بهانه‌ای برای مطرح کردن ایده‌ها و افکار اجتماعی، دینی و فلسفی است و همواره در آثار وی، چنین درونمایه‌ها و مسئله‌هایی بارز و مشهود است.

مصطفی مستور همواره به دنبال یافتن حقیقتی گمشده می گردد. در بین آثار نویسنده می‌توان جایگاه و اهمیتی ویژه برای رمان روی ماه خداوند را ببوس قائل شد. این رمان، معروف ترین و پر اهمیت ترین رمان مصطفی مستور است.

روی ماه خداوند را ببوس جایزه‌ی قلم زرین را نیز به خود اختصاص داده است و تا لحظه تنظیم این مطلب ۹۷ بار تجدید چاپ شده است.

مضمون محوری در این رمان «مسئله ی معنا» و سرگشتگی روحی شخصیت‌های رمان و جست و جو برای یافتن پاسخ درباب پرسش های هستی‌شناسانه و ناظر بر معنای زندگی است. شخصیت‌های رمان، گویی همگی به نحوی درگیر اعتقادات و تردیدات بنیادین راجع به مبدأ هستی، خداوند، فلسفه، خلقت و «معنای زندگی» هستند.

پاره‌ای اعتقادات راستین دارند و پاره‌ای تردیدات بنیادین؛ رمان در حقیقت عرصه کشاکش وکشمکش‌های روایتی و گفتمانی این دو سنخ کاراکتر در باب مسئله‌ی معنا است. شخصیت‌های رمان در مواجهه با تجربه سردرگمی، رنج و شر، پرسش‌هایی را درباره‌ی معنای زندگی و هستی، مطرح می‌کنند.